หน้าอัลกุรอาน 7

Al-Baqarah (2) : 38-48

38. เราได้กล่าว่า พวกเจ้าจงออกไปทั้งหมด (65) จากสวนนั้น แล้วหากมีคำแนะนำจากข้ามายังพวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดที่ปฏิบัติตามคำแนะนำของข้า ก็ไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกเขา (66) และทั้งพวกเขาก็จะไม่เสียใจ

(65) ทั้งนบีอาดัม พระนางเฮาวาอ์ และอิบลีส

(66) เมื่อพวกเขาฟื้นคืนชีพในวันปรโลก พวกเขาจะไม่มีความกลัวใด ๆ ที่จะถูกลงโทษ และจะไม่เสียใจในสิ่งตอบแทนที่พวกเขาจะได้รับ

39. และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และไม่เชื่อบรรดาโองการของเรา ชนเหล่านี้คือชาวนรก โดยที่พวกเขาจะอยู่ในนรกนั้นตลอดกาล

40. วงศ์วานอิสรออีลเอ๋ย ! จงรำลึกถึงความโปรดปรานของข้า ที่ข้าได้โปรดปานแก่พวกเจ้า (67) และจงรักษาข้อสัญญาของข้าให้ครบถ้วน (68) ข้าก็จะรักษาสัญญาของพวกเจ้าให้ครบถ้วน และเฉพาะข้าเท่านั้น พวกเจ้าจงเกรงกลัว

(67) หมายถึงได้ทรงให้บุคคลในประชาชาติของอิสรออีล เป็นร่อซูลของพระองค์ติดต่อกันมาหลายยุคหลายสมัยจนพวกเขาเข้าใจผิดว่าพวกเขาเป็นประชาชาติที่อัลลอฮ์ทรงรัก

(68) ให้เคารพอิบาดะฮ์ต่อพระองค์แต่เพียงองค์เดียวเท่านั้น โดยปราศจากการตั้งภาคีใด ๆ ทั้งสิ้น ให้ปฏิบัติตามศาสนบัญญัติ และให้ศรัทธาต่อบรรดาร่อซูลของพระองค์ เมื่อประจักษ์หลักฐานความเป็นจริงของร่อซูลเหล่านั้น

41. และพวกเจ้าจงศรัทธาต่อสิ่งที่ข้าได้ประทานลงมาเพื่อยืนยันสิ่งที่มีอยู่กับพวกเจ้า (69) และพวกเจ้าจงอย่าเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อสิ่งนั้นเป็นคนแรก (70) และจงอย่าได้นำบรรดาโองการของข้าไปแลกเปลี่ยนด้วยราคาอันเล็กน้อย (71) และเฉพาะข้าเท่านั้น พวกเจ้าจงยำเกรง

(69) ให้ศรัทธาต่ออัลกุรอานที่ถูกประทานลงมาเพื่อยืนยันคัมภีร์เตารอด และอินญีล ซึ่งมีอยู่ในมือของเขา

(70) เพราะจะทำให้ผู้อื่นถือปฏิบัติตามด้วย

(71) อย่าได้ละทิ้งโองการของอัลลอฮ์ที่ท่านนบีนำมา โดยเห็นแก่ประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เคยได้รับ

42. และพวกเจ้าจงอย่าได้ปะปน ความจริงด้วยสิ่งเท็จ และจงอย่าปกปิดความจริง (72) ทั้ง ๆ ที่พวกเจ้ารู้กันอยู่

(72) อย่าปกปิดลักษณะของนบีมุฮัมมัดที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์ของพวกเจ้า  โดยนำเอาลักษณะอื่นที่ไม่เป็นจริงมาแทน

43. และพวกเจ้าจงดำรงการละหมาดและจงชำระซะกาต และจงโค้งรุกัวะอ์ร่วมกับผู้รุกัวะอ์ทั้งหลาย (73)

(73) ให้พวกเขาอยู่ในหมู่มุสลิม และทำละหมาดร่วมกัน

44. พวกเจ้าใช้ให้ผู้คนกระทำความดี (74) และที่พวกเจ้าลืมตัวของพวกเจ้าเองกระนั้นหรือ ? ทั้ง ๆ ที่พวกเจ้าอ่านคัมภีร์กันอยู่ แล้วพวกเจ้าไม่ใช้ปัญญากระนั้นหรือ ?

(74) นักปราชญ์ของยิวได้แนะนำให้บางส่วนของพวกเขาศรัทธาต่อท่านนบีมุฮัมมัด แต่พวกเขาเองไม่ยอมศรัทธา

45. และพวกเจ้าจงอาศัยความอดทน (75) และการละหมาดเถิด (76) และแท้จริง การละหมาดนั้นเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่ (77) นอกจากสำหรับบรรดาผู้ที่นอบน้อมถ่อมตนเท่านั้น (78)

(75) ให้ใช้ความอดทนเป็นสำคัญในการปฏิบัติตามบัญญัติศาสนา

(76) ให้ดำรงไว้ซึ่งการละหมาดด้วย เพราะการละหมาดจะช่วยให้ผู้ปฏิบัติรำลึกถึงอัลลอฮ์และมีความยำแกรงต่ออัลลอฮ์

(77) ทั้งนี้เพราะการละหมาดนั้นต้องปฏิบัติเป็นเนืองนิจ อันเป็นภาระที่เปรียบเสมือนสิ่งใหญ่โตที่ต้องใช้การบากบั่นเป็นอย่างมาก

(78) นอกจากผู้ที่รู้จักอัลลอฮ์และนอบน้อมแต่พระองค์เท่านั้น ที่จะรู้สึกว่า การละหมาดนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อย และปฏิบัติด้วยความศรัทธา

46. (คือ) บรรดาผู้ที่คาดคิดว่า แน่นอน พวกเขาจะพบกับพระผู้อภิบาลของพวกเขา และแน่นอนพวกเขาจะเป็นผู้กลับไปยังพระองค์

47. วงศ์วานอิสรออีลเอ๋ย ! จงรำลึกถึงความโปรดปรานของข้า ที่ข้าได้ให้ความโปรดปรานแก่พวกเจ้า และแท้จริง ข้าได้เทิดเกียรติพวกเจ้าไว้เหนือประชาชาติทั้งหลาย (79)

(79) เหนือกว่าประชาชาติในสมัยนั้น และประชาชาติในอดีต เนื่องจากพวกเขายึดมั่นในบัญญัติแห่งศาสนาของพวกเขา

48. และสูเจ้าทั้งหลายจงกลัวเกรงวันหนึ่ง ซึ่งไม่มีชีวิตใดจะทดแทนสิ่งใดแก่อีกชีวิตได้ (80) และการช่วยเหลือใดๆก็จะไม่ถูกรับจากชีวิตนั้น (81) และค่าไถ่ถอนใด ๆ ก็จะไม่ถูกรับเอาจากชีวิตนั้น (82) ด้วย และทั้งพวกเขาก็จะไม่ได้รับความช่วยเหลือ

(80) ไม่มีคนใดที่จะช่วยแบกภาระแทนกันได้ แม้แต่จะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง และลูก ภรรยาก็ตาม

(81) การขอให้ผู้อื่นมาช่วยเหลือให้ตนได้รับความกรุณาจากอัลลอฮ์นั้น ก็จะไม่ได้รับอนุมัติจากพระองค์

(82) ถ้าชีวิตนั้นจะนำค่าไถ่ถอนใดๆ เพื่อถ่ายถอนตัวเองให้พ้นจากการลงโทษ อัลลอฮ์ก็จะไม่ทรงรับ ดังกล่าวนี้เพียงเปรียบเทียบให้ทราบว่าไม่มีหนทางใดที่เขาจะหลีกเลี่ยงให้พ้นการลงโทษไปได้เท่านั้น